ที่ๆ เราต่างคุ้นเคย ที่ๆ มีฉันและเธอ
เดินกุมมือกันสองคน
บรรยากาศยังเหมือนเดิม แต่บางสิ่งที่เพิ่มเติม
คือเขามาด้วยอีกคน
ฉันนั้นก็ไม่รู้ว่าเธอนั้นยังจะนัดเจอฉันทำเพื่ออะไร
แต่ที่ใจฉันรู้ คือ มันช่างแสนทรมาน และเหงาจับใจ
ค่ำคืนที่เคยแสนดี
กลายเป็นแสนเดียวดายอ้างว้าง
ทั้งที่มีเธอข้างๆ แต่เหมือนฉันเป็นส่วนเกิน
อยากจะทำให้เขาลอยไปให้พ้นทาง
อยากกุมมือเธอไว้ข้างกันอย่างวันเก่า
แต่ก็เป็นได้แค่เรื่องราวในฝัน เรื่องจริงทำไม่ได้
ทำได้แค่ปล่อยรักลอยไปให้พ้นใจ
อยู่อย่างจมกับน้ำตาไปก็เท่านั้น
ปล่อยให้เธอกับเขาล่องลอยออกไป
กับกระแสน้ำตาของฉัน
เธอบอกว่าเธอ เจ็บที่ฉันนั้นทำ
เจ็บเหลือเกินที่จำ คำทุกคำที่ฉันพูด
ที่เคยบอกว่ารักจะเป็นจะตาย
ตอนนี้มันมลาย หายลับไปเหมือนควันธูป
แต่ในความจริงแล้วมัน ผิดที่เธอไม่ฟัง
พอพูดไปก็ทำเป็นเหมือนเมิน
พูดเอาเหตุผลให้ฟัง
อธิบายให้กันยังเข้าใจมันยากซะเหลือเกิน
มันก็คงไม่แปลกที่เราต้องแยกทาง
จุดชนวนด้วยไฟที่เธอได้วางก่อ
เธอไม่ต้องมาอ้างว่าเขามาแทรกกลาง
ความจริงรักเรามันไม่มีทางต่อ
เขาก็เป็นแค่เพื่อนที่ดีของฉัน
ภาพที่มีเหล่านั้นเธอกำลังคิดไปเอง
เธอก็เอาแต่คิดอย่างงั้น
พูดให้คิดกี่ครั้ง เธอก็พลั้งไม่ยอมเข้าใจเอง
อยากจะเจ็บอยู่ผู้เดียว
ไม่ต้องการมีผู้ใด มาข้องเกี่ยวเข้ามาเจอ
ไม่ต้องห่วงใจฉันพัง
เจ็บเท่าไรใจฉันยัง ยังยิ้มอ่อนได้เสมอ
ฉันนั้นก็ไม่รู้ว่าเธอนั้นยังจะนัดเจอฉันทำเพื่ออะไร
แต่ที่ใจฉันรู้ คือมันช่างแสนทรมาน และเหงาจับใจ
ค่ำคืนที่เคยแสนดี
กลายเป็นแสนเดียวดายอ้างว้าง
ทั้งที่มีเธอข้างๆ แต่เหมือนฉันเป็นส่วนเกิน
อยากจะทำให้เขาลอยไปให้พ้นทาง
อยากกุมมือเธอไว้ข้างกันอย่างวันเก่า
แต่ก็เป็นได้แค่เรื่องราวในฝัน เรื่องจริงทำไม่ได้
ทำได้แค่ปล่อยรักลอยไปให้พ้นใจ
อยู่อย่างจมกับน้ำตาไปก็เท่านั้น
ปล่อยให้เธอกับเขาล่องลอยออกไป
กับกระแสน้ำตาของฉัน
ที่ๆ เราเคยพบ เพลงที่ฟัง
อนาคตที่เราได้เริ่มวาง
ยังคงคิดถึงมัน ถึงเธอบอกว่า เขา
ทำให้รักเราเริ่มจาง
มันไม่ใช่อย่างนั้นหรอก เธอ
เธอต้องฟังที่ฉันบอก เธอ
ฉันไม่คิดอย่างงั้น ต่อให้เธอยังเชื่อมั่น
ว่าความจริงฉันหลอก เธอ
อยากจะทำให้เขาลอยไปให้พ้นทาง
อยากกุมมือเธอไว้ข้างกันอย่างวันเก่า
แต่ก็เป็นได้แค่เรื่องราวในฝัน เรื่องจริงทำไม่ได้
ทำได้แค่ปล่อยรักลอยไปให้พ้นใจ
อยู่อย่างจมกับน้ำตาไปก็เท่านั้น
ปล่อยให้เธอกับเขาล่องลอยออกไป
กับกระแสน้ำตาของฉัน